|
Αν οι μπάτσοι και οι δικαστές αποτελούν την πρώτη γραμμή κατάπνιξης κάθε αντίδρασης, οι ανθρωποφύλακες είναι εκείνοι που συνεχίζουν το έργο τους. Η εξουσία που τους δόθηκε εκτός από βασανισμούς τους επιτρέπει να κουβαλάν μαζί τους και τον θάνατο για όσους αντιστέκονται στην εξουσία και τους λακέδες της και όλα αυτά με την ευλογία της νομοθετικής εξουσίας του κράτους. Στα κρατικά κελιά έχουν αργοπεθάνει δεκάδες αγωνιζόμενοι που παρέμειναν ανυπόταχτοι στην σωφρονιστική κρεατομηχανή. Στο δρόμο της ελευθερίας, οι ποιητές της πράξης, οι εραστές της ζωής κι όλοι όσοι έσπασαν τις αλυσίδες τους, αιχμαλωτίστηκαν από τα κρατικά σκυλιά, βασανίστηκαν κι έζησαν την αθλιότητα παραμένοντας πάντα ελεύθεροι. Ελεύθεροι γιατί κανείς δεν μπορεί να τους συλλάβει, κανείς δεν μπορεί να τους καταδικάσει, κανείς δεν μπορεί να τους φυλακίσει, είναι ελεύθεροι από τη στιγμή που εναντιώθηκαν στην απανθρωπιά και το υπάρχον σύστημα καθένας με τα μέσα που διέθετε.
Ας μη ξεγελιόμαστε, οι φυλακές της σημερινής κοινωνίας βρίσκονται παντού και αγγίζουν κάθε πτυχή της καθημερινής μας ύπαρξης. Από το σχολείο-φυλακή και τα τσιμεντένια κουτιά που ονόμασαν σπίτια μέχρι τα καταστήματα που αγοράζονται οι μεταλλαγμένες αηδίες, ο αγώνας προς την ελευθερία παραμένει ίδιος. Δεν γίνεται να μετασχηματιστεί ο καπιταλισμός του κέρδους και της απανθρωπιάς, γίνεται μόνο να του δοθούν χτυπήματα μέχρι τη στιγμή που θα διαλυθεί.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΙΧΩΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ